Harpa wil een sportvereniging voor hartpatiënten zijn, na hun revalidatieperiode in het ziekenhuis. Zij stelt zich tot doel de opgebouwde conditie te onderhouden en zelfs nog verder uit te bouwen.
In de late jaren ‘70 was de medische wereld nog niet onverdeeld overtuigd van het nut en zelfs de noodzaak van revalidatie door beweging en conditietraining, na problemen met het hart. Toen was de boodschap nog : stil blijven, uit schrik dat er de hartpatiënt iets zou overkomen.
Gelukkig is daar verandering in gekomen!
Nu kan men wetenschappelijk bewijzen dat onze gezondheid en daardoor ook de kwaliteit van ons leven, positief worden beïnvloed door beweging en lichamelijke activiteit. Er bestaat een link tussen sportbeoefening en gezondheid!
Door een actieve levensstijl verhoogt de inspanningscapaciteit, zodat je meer aankunt. De psychologische complicaties en de risicofactoren verminderen: de schrik wordt overwonnen, de stress vermindert, het cholesterolgehalte wordt naar beneden gehaald, de bloeddruk daalt, het lichaamsgewicht neemt af, het suikergehalte in het bloed wordt gereduceerd. Door een actieve levensstijl krijgt men ook meer oog voor gezonde levensgewoontes, zoals stoppen met roken en gezonder eten.
Deze wetenschappelijke inzichten worden nu consequent toegepast in de fase van revalidatie in het ziekenhuis. Daar wordt 6 maanden lang gewerkt aan een betere conditie door aangepaste lichaamsoefeningen onder veilig toezicht van speciaal opgeleide lesgevers.
Harpa wil een sportvereniging voor hartpatiënten zijn, na hun revalidatieperiode in het ziekenhuis. Zij stelt zich tot doel de daar moeizaam opgebouwde conditie te onderhouden en zelfs nog verder uit te bouwen.
In 1976 kwam Luc Vanhees, als pas afgestudeerd licentiaat L.O. en Kine, in contact met professor Brasseur van de Franstalige Universiteit U.C.L. . Deze professor was in 1974 gestart met het eerste en enige programma voor cardiale revalidatie in het Sint-Pietersziekenhuis te Leuven. Hier deed Luc Vanhees zijn eerste ervaring op inzake evaluatie en revalidatie van patiënten na een hartinfarct.
Na de verhuis van de U.C.L. naar Woluwe, kwamen een 20-tal patiënten van Leuven over naar Pellenberg. In oktober 1977 vond de eerste trainingssessie plaats in het U.Z. te Pellenberg. Het medisch toezicht was in handen van de jonge geneesheer-assistent Robert Fagard, terwijl de jonge kinesist Luc Vanhees verantwoordelijk was voor de motoriek, de veiligheid en de praktische uitwerking.
Vanuit de medische wereld werd toen nog met argwaan gekeken naar de gevolgen van fysische inspanningen door hartpatiënten. Pas geleidelijk aan raakte men ervan overtuigd dat fysische inspanning een weldaad zou kunnen betekenen voor hartpatiënten.
Na de revalidatie binnen de veilige ziekenhuismuren onder strikt medisch toezicht, deed de nood zich gevoelen om de positieve resultaten te bestendigen. De lichamelijke en geestelijke conditie die men in Pellenberg moeizaam had opgebouwd, mocht niet zomaar verloren gaan. In overleg met dr. Fagard en in samenwerking met het Instituut voor Lichamelijke Opvoeding, werd op 10 oktober 1979 de allereerste conditietraining na de revalidatie in Pellenberg georganiseerd in het gymnasium van het Sportkot. Het initiatief viel zo goed mee, dat er werd besloten om een echte sportclub voor hartpatiënten op te richten. Na enkele voorbereidende vergaderingen vond de stichtingvergadering van Harpa plaats op 21 december 1979, in een zolderzaaltje van de Faculty Club.